روشهای تشخیص کم شنوایی

کم شنوایی چیست؟

برای اینکه کم شنوایی را بشناسیم اول باید روشهای تشخیص کم شنوایی را بشناسیم

کم شنوایی و یا کاهش شنوایی عبارت است از ناتوانی کامل و یا جزئی در شنیدن. کم شنوایی یک مشکل رایج است که می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد.

کم شنوایی همچنین به عنوان ضعف در شنوایی شناخته می شود که طیف وسیعی از دسته ها و علائم را شامل می شود که می تواند توسط عوامل و شرایط مختلف ایجاد شود.

مشکلات شنوایی می تواند موقتی و یا دائمی باشد و بسته به علت آن، تدریجی یا ناگهانی رخ دهد. مشکلات شنوایی در سالمندان مجموعه ای از نشانه ها دارد مثل دشواری درک و فهمیدن صحبت های دیگران ، نشنیدن صدای تلفن یا زنگ درب و زنگ هشدار سیگنال دود و…. است.

در ادامه‌ی این مقاله روشهای تشخیص کم شنوایی،انواع آن و روش‌های درمان کم‌شنوایی مورد بحث قرار گرفته است.

روشهای تشخیص کم شنوایی

یکی از روشهای تشخیص کم شنوایی معاینات بالینی می باشد

پزشک شما به دنبال روشهای تشخیص کم شنوایی برای علل احتمالی کاهش شنوایی شما مانند جرم گوش یا التهاب ناشی از عفونت در گوش شما، می گردد. پزشک شما همچنین به دنبال علل ساختاری مشکلات شنوایی شما از طریق معاینه ، خواهد بود.

آزمایشات غربالگری عمومی

یکی دیگر از روشهای تشخیص کم شنوایی آزمایشات غربالگری عمومی می باشد پزشک شما ممکن است از تست زمزمه(تستی که به صورت آرام نزدیک گوش افراد حرف میزنند تا میزان شنوایی را بسنجند) استفاده کند و از شما بخواهد که یک گوش خود را در یک زمان ببندید تا ببینید چقدر از کلمات گفته شده را در حجم های مختلف می شنوید و چگونه به سایر صداها پاسخ می دهید.

آزمایش های شنوایی سنج

در طول آزمایشات دقیقی که توسط متخصص شنوایی شناسی انجام می شود ، شما از هدفون استفاده می کنید و صداها و کلمات را در هر گوش می شنوید. هر لحن در سطوح ضعیف تکرار می شود تا شنوایی سنج کم‌ترین صدایی را که می شنوید ، تشخیص دهد.

تست دیاپازونی

این تست یکی دیگر از روشهای تشخیص کم شنوایی است و اغلب برای تشخیص نوع کم شنوایی در افراد کم شنوا استفاده می شود و قدرت تشخیص میزان شنوایی را ندارد. بنابراین کمتر از آن برای تشخیص کم شنوایی استفاده می شود. تست دیاپازونی یکی از دقیق ترین تست ها جهت تشخیص نوع کم شنوایی انتقالی از کم شنوایی حسی عصبی است.

چند نوع کم شنوایی وجود دارد؟

کم شنوایی دو‌ نوع عمده و اصلی دارد که عبارتند از : کم شنوایی انتقالی یا رسانا و کم شنوایی حسی عصبی

جدید ترین روشهای تشخیص کم شنوایی چه می باشد؟

کم شنوایی انتقالی یا کم شنوایی رسانا چیست؟

کم شنوایی رسانا زمانی اتفاق می افتد که صدا نتواند به گوش داخلی برسد و علل آن می تواند شامل جمع شدن جرم در گوش، عفونت گوش خارجی و میانی ، وجود مایع اضافی در گوش میانی ، سوراخ بودن گوش و رشد غیرطبیعی استخوان گوش میانی باشد. کم شنوایی انتقالی معمولا موقتی است و روش‌های درمانی آن معمولا با توجه به علت آن مشخص می‌شود.

کم شنوایی حسی-عصبی چیست؟

کم شنوایی حسی عصبی زمانی اتفاق می افتد که سلول های مژک دار گوش داخلی یا عصب شنوایی که تکانه های عصبی را به مغز منتقل می کند ، آسیب ببیند و علت آن ممکن است پیری و قرار گرفتن در معرض صداهای بلند ، و همچنین مشکلات ارثی شنوایی و مشکلات ناشی از ضربه جسمی ، داروهای خاص و عفونت های ویروسی گوش داخلی باشد.

ازآنجاکه این سلول ها دوباره رشد نمیکنند یا خودشان را ترمیم نمیکنند و نمیتوان با دارو یا جراحی آنها را درمان کرد، کم شنوایی حسی عصبی شایعترین نوع کم شنوایی دائمی است. بیماری منییر نیز می‌تواند این نوع کم شنوایی را ایجاد کند.

شدت کم شنوایی چگونه اندازه‌ گیری می‌شود؟

شدت کم‌ شنوایی و ناشنوایی توسط  متخصصان شنوایی بر حسب دسی بل (dB) اندازه گیری می‌شود و سپس نتایج آزمایش شنوایی، در دستگاه شنوایی سنج ترسیم میشود . بسته به اینکه آستانه های فرکانسی فرد در کجای ادیوگرام باشند، میزان شنوایی مشخص می شود.

شنوای نرمال: اگر آستانه ها زیر ۲۰ دسی بل شنوایی فرد در محدوده نرمال است.

ناشنوای ملایم یا کم شنوای خفیف: آستانه‌ی شنوایی  فرد بین 26تا 40 دسی بل است .

متوسط: آستانه فرد بین ۴۱ تا ۵۵ دسی بل می باشد.

متوسط تا شدید: آستانه فرد بین ۵۶ تا ۷۰ می باشد.

شدید: آستانه فرد بین ۷۰ تا ۹۰ دسی بل می باشد.

عمیق: آستانه فرد بیش تر از ۹۰ دسی بل می باشد.

پیشرفته ترین فناوری تست شنوایی شناسی در بشنو به متخصصان اجازه می دهد تا طیف وسیعی از تست های مختلف شنوایی را برای تشخیص نوع کم شنوایی انجام دهند.

روش‌های درمان کم شنوایی چگونه است؟

پس از اینکه متخصص شنوایی سنج با روش‌های تشخیص کم شنوایی،میزان ناشنوایی و یا کم شنوایی شما را تشخیص داد نوبت به درمان می‌رسد که روش های رایج درمان به صورت زیر است:

• رفع انسداد موم

انسداد جرم گوش یک علت برگشت پذیر در کاهش شنوایی است. پزشک شما ممکن است با استفاده از ساکشن یا یک ابزار کوچک که حلقه ای در انتهای آن است ، جرم گوش را تمیز کند. همچنین عفونت‌های باکتریایی طبق دستور پزشک با آنتی بیوتیک های معمول قابل درمان هستند.

• جراحی

برخی از انواع کم شنوایی را می توان با جراحی درمان کرد ، از جمله ناهنجاری های پرده گوش یا استخوان های شنوایی. اگر عفونت‌های مکرر گوش دارید ، پزشک  لوله های کوچکی را وارد گوش شما می‌کند که به تخلیه‌ی عفونت کمک می‌کند.

• سمعک

اگر کم شنوایی شما به دلیل آسیب به گوش داخلی شما باشد ، سمعک می تواند موثر واقع شود. یک متخصص شنوایی سنج در مجموعه بشنو می تواند مزایای استفاده از سمعک را با شما در میان بگذارد . در حال حاضر سمعک‌ها محبوب ترین وسایل کمکی شنوایی برای کم شنوایان و ناشنوایان ، هستند.

سمعک ها کم شنوایی را درمان نمیکنند، بلکه به شما کمک میکنند تا با تقویت صدا بهترین استفاده را از میزان باقیمانده شنوایی خود داشته باشید خیلی بهتر بشنوید و به شما این امکان را می‌دهند که با دیگران براحتی ارتباط برقرار کنید.

• کاشت حلزون گوش

اگر کم شنوایی شدیدتری دارید و سمعک های معمولی کمک زیادی به شنوایی شما نمی‌کنند ، کاشت حلزون گزینه‌ی بهتری برای شما باشد. برخلاف سمعک که صدا را تقویت می کند و آن را به مجرای گوش شما هدایت می کند ، ایمپلنت‌ های حلزونی مستقیماً عصب شنوایی شما را تحریک می کنند. با کاشت حلزونی، افراد زیادی، حتی آنهایی که آسیب حسی عصبی شدید داشته‌اند، قادر به بازگردانی حس شنوایی بوده‌اند.