ترس و اضطراب از مرگ
چه چیزی پیش بینی می کند که فکر مردن ما موجب اندوه شدید ، آرامش نسبی یا چیزی بین این دو می شود؟ پژوهشگران برای پاسخ دادن به این سوال اضطراب از مرگ کلی و انواع عوامل خاص از جمله ترس از عوامل دیگر وجود نداشتند ، از دست دادن کنترل ، مرگ دردناک ، زوال بدن ، جدا شدن از عزیزان و امور ناشناخته را ارزیابی می کنند.
یافته ها تفاوت های فردی و فرهنگی زیادی را در جنبه‌های مرگ که موجب ترس می شوند نشان می دهند. برای مثال در یک تحقیق که روی افراد مومن عربستان سعودی اجرا شد. عوامل خاصی که مکرراً در پاسخ های غربی ها آشکار می شوند. مانند ترس از زوال بدن و امور ناشناخته اصلاً وجود نداشتند.
در بین غربی ها به نظر می رسد که معنویت از احساس تعهد مذهبی در کاهش دادن اضطراب از مرگ (death anxiety) مهمتر باشد. افرادی که فلسفه مرگ رشد یافته ای دارند نیز کمتر می ترسد. این یافته ها در مجموع نشان می دهند که اعتقادات محکم و هماهنگی بین عقاید و اعمال ، نه مذهبی بودن به خودی خود ، ترس از مرگ را کاهش می دهد. اضطراب از مرگ در بزرگسالانی که به نوعی نیرو یا هستی برتر ایمان عمیق دارند خیلی اندک است.
اضطراب از مرگ با افزایش سن کاهش می یابد و در اواخر بزرگسالی به پایین‌ترین سطح می رسد.
همچنین مطالعه کنید: تغیرات جسمانی در بزرگسالی
تا وقتی اضطراب از مرگ خیلی شدید نباشد می تواند افراد را برانگیخته کند تا مطابق با ارزش‌های فرهنگی درونی شده زندگی کنند. مثل مهربان بودن با دیگران و تلاش برای رسیدن به اهداف خویش.
اضطراب از مرگ در زنان
صرف نظر از سن در هر دو فرهنگ شرق و غرب به نظر می‌رسد که زنان بیشتر از مردان اضطراب از مرگ دارند. شاید زنان احساس های آزار دهنده مربوط به فناوری پذیری را بیشتر می پذیرند. و مردان بیشتر از آن اجتناب می کنند.
در جوامعی که زندگی آنان و نگاهشان به آینده بر مبنای تفکرات و عقاید ایدئولوژیک باشد ترس کمتری از مرگ دارند و مرگ را به نوعی رسیدن به هدف و معشوق خود می دانند.
اضطراب از مرگ عمدتاً به نوجوانی و بزرگسالی محدود می شود. کودکان به ندرت آن را نشان می دهند مگر اینکه در محله های پر از تبهکاری و مناطق جنگ زده زندگی کنند که مرتبا در معرض خطر قرار داشته باشند. کودکان مبتلا به بیماری علاج ناپذیر نیز در معرض خطر اضطراب از مرگ شدید قرار دارند.
