آشنایی با عمل تمپانوستومی
جراحی و عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش یک عمل جراحی است که شامل ترمیم پرده گوش برای کمک به بهبود شنوایی است. این روش همچنین ممکن است شامل ترمیم یا بازسازی استخوان های گوش میانی در پشت پرده گوش، در صورت نیاز باشد. پرده گوش یک غشای نازک بین گوش خارجی و گوش میانی است که با برخورد امواج صوتی به آن می لرزد. عفونت های مکرر گوش، روش های جراحی یا ضربه می تواند به پرده گوش یا استخوان های گوش میانی آسیب برساند. این آسیب باعث کاهش شنوایی و افزایش خطر عفونت گوش می شود.
پرده گوش چگونه سوراخ می شود؟
دلایل زیادی وجود دارد که منجر به سوراخ شدن پرده گوش و نیاز به انجام عمل جراحی تمپانوستومی یا عمل vt گوش می شود. عفونت در گوش میانی می تواند باعث پارگی پرده گوش شود یا ضربه آسیب زا باعث پارگی پرده گوش شود. این می تواند ناشی از ورود هر جسمی به کانال گوش باشد. ورود مایع داغ به داخل گوش نیز می تواند سوراخی در پرده گوش ایجاد کند.
قبل از عمل تمپانوستومی
قبل از عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش ، تست های شنوایی مختلف برای ثبت کم شنوایی بیمار انجام می شود و اطلاعاتی در مورد وضعیت شنوایی و ساختار گوش به دست می آید. هر چه افت شنوایی بیشتر باشد، جراحی تمپانوستومی باید زودتر انجام شود. پرده گوش با استفاده از یک میکروسکوپ مخصوص عمل قبل از عمل تمپانوستومی بیشتر مورد بررسی قرار می گیرد.
اگر بیماران از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند، باید این اطلاعات را با پزشک خود که قرار است عمل تمپانوستومی را انجام دهد در میان بگذارند. پزشکان باید دستورالعمل ها و توصیه های خود را در مورد قطع مصرف این داروها دنبال کنند.
جراحی تمپانوستومی شامل چه مواردی می شود؟
عمل تمپانوستومی در صورتی انجام می شود که بیمار سوراخ بزرگی در پرده گوش داشته باشد یا عفونت مزمن گوش داشته باشد که با آنتی بیوتیک قابل درمان نباشد. برای ترمیم پرده گوش، جراح یک برش کوچک در پشت گوش ایجاد می کند و به پرده گوش دسترسی پیدا می کند. با استفاده از بافت های اطراف گوش پرده گوش را می بندد.
اگر عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش برای عفونت انجام شود، جراح عفونت گوش میانی و استخوان گوش را تمیز می کند. همچنین در صورت لزوم می توان استخوان های گوش میانی را ترمیم یا تغییر شکل داد. عمل جراحی تمپانوستومی حدود دو تا سه ساعت طول می کشد.
بعد از عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش
پس از عمل تمپانوستومی، افراد معمولاً در همان روز مرخص می شوند. پس از انجام عمل ، پزشک گوش بیمار را با مواد خاصی پر می کند که باعث تسهیل در بهبودی می شود و آن را بانداژ می کند. این باند باید پنج تا هفت روز پس از تمپانوستومی در گوش فرد باقی بماند.
احساس ناراحتی، سرگیجه، صداهای غیرعادی در گوش و مقداری خونریزی در چند روز اول پس از جراحی تمپانوستومی طبیعی است. بیماران ممکن است گوش درد را تجربه کنند یا احساس کنند که گوش هایشان پر از مایع است. آنها همچنین ممکن است صداهایی مانند صدا زدن و کلیک کردن را در گوش خود بشنوند. این علائم معمولاً خفیف هستند و چند روز پس از عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش بهبود می یابند.
خطرات جراحی تمپانوستومی یا عمل vt گوش چیست؟
جراحی تمپانوستومی، مانند هر جراحی، خطراتی را به همراه دارد. این خطرات ممکن است شامل خونریزی، عفونت و واکنش های آلرژیک به داروها و بیهوشی های داده شده در طول عمل تمپانوستومی باشد. عوارض جراحی تمپانوستومی گوش نادر است.
آسیب به اعصاب صورت در حین عمل ، کاهش شنوایی به دلیل آسیب به استخوان های گوش میانی، بهبود ناقص سوراخ پرده گوش، رشد غیر طبیعی پوست پشت پرده گوش را می توان به عنوان نمونه هایی از عوارض جراحی تمپانوستومی عنوان کرد.
اگر بعد از عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش مایع یا خون زیادی از گوش بیمار خارج شود، به خصوص اگر مایع بوی بدی بدهد، اگر شکایتی از سرگیجه شدید و بدون کاهش دارد، اگر درد با وجود مصرف مسکن بدتر می شود، اگر گوش متورم شده و خارش دارد، باید با پزشک خود مشورت کند.
بیمار بعد از تمپانوستومی چه کاری باید انجام دهد؟
پس از جراحی تمپانوستومی یا عمل vt گوش پزشک به به بیمار قطره گوش می دهد، این داروها باید به طور مرتب مصرف شوند. جلوگیری از ورود آب به کانال گوش در طول فرآیند بهبودی بسیار مهم است. فرد پس از عمل تمپانوستومی باید از شنا اجتناب کند و در حین استحمام سعی کند آب از گوش خارج نشود. او باید هنگام عطسه دهان خود را باز نگه دارد و از ایجاد فشار در گوش جلوگیری کند. به همین ترتیب، بیمار پس از جراحی تمپانوستومی نباید بینی خود را باد کند یا گوش های خود را مسدود کند.
فرد باید از مکان های شلوغ و افراد در معرض خطر بیماری دوری کند. یک بیماری جزئی پس از عمل تمپانوستومی می تواند خطر ابتلا به عفونت گوش را افزایش دهد. گوش پاک کن نباید داخل گوش فرو کرد، نباید از هدفون استفاده کرد.
این رفتارها می تواند بر روند درمان پس از عمل تمپانوستومی تاثیر بگذارد. حتی در صورت وجود احساس خارش، بیمار باید از دست زدن به گوش خود اجتناب کند، ممکن است ناخواسته رگ های خونی کوچک لازم برای روند بهبودی را پاره کند.
پس از عمل تمپانوستومی، بیمار باید از فعالیت بدنی سنگین خودداری کند. از آنجایی که هر مورد متفاوت است، جراح باید بیمار را در مورد جزئیات خاص مراقبت های بعد از عمل مطلع کند.
نکات تکمیلی در مورد جراحی ترمیم پرده گوش (تمپانوستومی)
عمل تمپانوستومی که در مشکلات مزمن گوش میانی اعمال می‌شود ، از نظر فنی فرآیند پاکسازی التهاب گوش میانی و استخوان ماستوئید و ترمیم پرده گوش و سیستم شنوایی در گوش میانی است.
بسته به وسعت بیماری، عمل تمپانوستومی را می توان تنها به صورت ترمیم سوراخ پرده گوش (میرینگوپلاستی)، ترمیم سیستم استخوانچه ای که انتقال صدا در گوش میانی را با ترمیم غشاء انجام می دهد (تمپانوپلاستی)، پاکسازی التهابی که پیشرفت کرده است انجام داد. به استخوان ماستوئید (ماستوئیدکتومی) یا ترکیبی از این عمل ها (تمپانوماستوئیدکتومی).
آیا عمل vt گوش کاملا ضروری است؟
در مواردی که مشکل محدود به سوراخ پرده گوش باشد، اگر تنها با محافظت از گوش در برابر آب، التهاب مشاهده نشود، عمل vt گوشبا توجه به ترجیح بیمار انجام می شود. کاهش شنوایی در سوراخ های غشای ساده حدود ۳۰ درصد است و این بیماران لزوما در گروهی نیستند که نیاز به عمل تمپانوستومی دارند.
از طرفی در صورت وجود کلستاتوم و التهابی که باعث حل شدن استخوان های گوش میانی و گوش داخلی می شود، احتمال بروز مشکلات مرگبار وجود دارد و این بیماران حتما باید تحت عمل تمپانوستومی قرار گیرند.
عمل تمپانوستومی در چه مواردی انجام می شود و چه فوایدی دارد؟
در صورت ترشح مکرر گوش علیرغم اینکه گوش دارای سوراخ در غشاء در برابر آب محافظت می شود و کانون عفونت در ناحیه بینی و سینوس وجود ندارد، می توان سوراخ غشاء را بست تا هر دو افزایش یابد.
در بیمارانی که کم شنوایی قابل توجهی دارند، مشکلات موجود در استخوانچه های منتقل کننده صدا در همان جراحی تمپانوستومی قابل اصلاح است. تکنیک های جراحی مختلفی برای این منظور موجود است. با این تکنیک ها می توان از غضروف، پیوند استخوان یا پروتزهای گوش میانی استفاده کرد.
اگر بافت ملتهبی به نام کلستاتوم در گوش میانی و استخوان ماستوئید تشخیص داده شود که با حل شدن استخوان پیشرفت می کند، این التهاب باید با عمل vt گوش در اسرع وقت برطرف شود. حفاظت یا ترمیم سیستم شنوایی در بیماران مبتلا به کلستئاتوم اولویت دوم است و هدف اصلی از جراحی تمپانوستومی از بین بردن التهاب قبل از ایجاد فلج صورت، کاهش شنوایی مرتبط با گوش داخلی یا عوارض داخل جمجمه ای (مننژیت، آبسه مغزی و غیره) است.
تکنیک جراحی تمپانوستومی چیست؟
هنگام تصمیم گیری در مورد تکنیک عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش ، وضعیت بیماری، محل سوراخ روی غشاء، ساختار مجرای گوش، مداخله در استخوان ماستوئید در حین عمل تمپانوستومی، ترجیحات جراح و در نهایت بیمار موثر هستند.
اگرچه تکنیک های عمل تمپانوستومی بسیار متفاوتی در زیر میکروسکوپ در گوش میانی و استخوان ماستوئید در حین عمل اعمال می شود، اما سوالاتی در مورد این موضوع به طور مکرر پرسیده می شود، زیرا بیمار و بستگانش فقط با برش روی پوست می توانند اثرات عمل vt گوش را ببینند.
عمل تمپانوستومی را می توان از طریق برش هایی که از طریق کانال گوش، قسمت قدامی گوش یا پشت گوش ایجاد می شود، انجام داد. در حالی که جراحی را می توان از طریق کانال گوش یا قسمت قدامی گوش برای ترمیم تنها یک سوراخ کوچک در غشاء انجام داد، در مواردی که نیاز به مداخله در استخوان ماستوئید در فرایند جراحی تمپانوستومی است، برش در پشت گوش ترجیح داده می شود.
انتخاب جراحی که عمل vt گوش را انجام خواهد داد، عامل اصلی تعیین کننده در کیفیت عمل تمپانوستومی خواهد بود. متداول ترین بافتی که برای ترمیم پرده گوش استفاده می شود غلاف ماهیچه گیجگاهی است. از آنجایی که این بافت به محل جراحی تمپانوستومی نزدیک است، می توان آن را به راحتی در حین عمل vt گوش به دست آورد. اگرچه می توان از غشای غضروفی جلوی مجرای گوش یا مواد آماده (مانند موادی مانند گوش استریل یا قطعات غضروفی که مراحل مناسبی را طی کرده اند) استفاده کرد، اما مطمئن ترین و مقرون به صرفه ترین روش، استفاده از بافت های خود بیمار در عمل تمپانوستومی است.
مراقبت های پزشکی بعد از عمل تمپانوستومی چگونه است؟
معمولاً می توان بیماران را در روز اول پس از جراحی تمپانوستومی با پانسمان از بیمارستان مرخص کرد.
اسفنج‌های مخصوص گوش در جراحی‌هایی که نیازی به مداخله روی استخوان ماستوئید نیست در پایان ۱۴-۱۰ روز تمیز می‌شوند و توصیه می‌شود بیماران پس از جراحی تمپانوستومی یا عمل vt گوش از گوش‌های خود در برابر آب محافظت کنند و از قطره‌های گوش حاوی آنتی‌بیوتیک و کورتیزون برای پیشگیری استفاده کنند. بهبودی در این گروه در عرض ۳-۴ هفته کامل می شود.
در این بیماران، بسته به وسعت بیماری و سطح شنوایی قبل از عمل تمپانوستومی، میزان موفقیت فنی و عملکردی جراحی به طور کلی بسیار خوب است.
در بیمارانی که در حین عمل تمپانوستومی یا عمل vt گوش تحت مداخله استخوان ماستوئید قرار گرفته اند، بسته به نوع جراحی انجام شده، باید پانسمان های مختلفی برای مدت های مختلف اعمال شود. بازیابی در این گروه بیشتر طول می کشد. افزایش شنوایی در این بیماران به طور کلی کمتر از گروه دیگر است.
به خصوص اگر کلستئاتوم در مجاورت عصب صورت و گوش داخلی باشد، نمی توان در حین جراحی تمپانوستومی استخوان را در این نواحی تراشید تا به عصب و شنوایی آسیبی وارد نشود و ممکن است بیماری در سطح سلولی باقی بماند.
از آنجایی که خطر عود کلستئاتوم در این بیماران زیاد است، پس از جراحی تمپانوستومی یا عمل vt گوش باید در فواصل منظم معاینات بعدی انجام شود.
